Voorliefdes
Tot in mijn kleding kom je ze tegen, een specifiek palet: de kleuren zeegroen, poedergeel, oudroze en dat vaak met een knal-accent. Verder houd ik van majestueuze bomen en van schepen – zeilend erfgoed; en het reuzenrad.
Voorliefdes; dingen waar je warm voor loopt. Dingen, waar je als een blije hond op aanslaat, kortom, waar je ‘iets mee hebt’. Voorliefdes, ze lijken uit je tenen te komen, je droeg ze, hoe dan ook, op éen of andere manier met je mee. Kijkend naar de kleuren, reuzenraden, bomen, schepen – het is min of meer aanwijsbaar waar ik de geest voor ze kreeg.
Mijn voorliefdes, ik kom ze éen voor éen weer tegen. En elke keer begrijp ik beter wat ze voor mij doen. Ze belichamen mijn ideeën, elk op hun eigen manier. Ideeën, genoegens of creatieve doelen; ze herinneren mij eraan.
En als ik ze zie, dan zie ik ze vóór me. Ze kijken mij aan met neutrale blik – of is het met een sprankje verwachting – ziet ze me? Wat gaat ze doen? En dan denk ik, al een beetje anticiperend, ja, daar heb je er weer zo-een. Inderdaad, wat ga ik doen, wat moet ik ermee? Moet ik er op reageren, zal ik er op af? Er weer eens een foto van maken? Er een woordje aan besteden, een biggel-traan, een gulle lach?
Zo liggen voorliefdes vóór je, ze schijnen je tegemoet. Je ziet ze, je herkent ze als ‘ding’ waar je iets mee hebt. En om iets te kunnen herkennen moet je ze toch ergens al een keer hebben gezien? Misschien, dacht ik, zíjn ze al eens uit iemand’s tenen gekomen, de tenen van degene die deze route vóór mij ging!
Mijn voorliefdes, ik kom ze éen voor éen weer tegen en dit is hoe het gaat: telkens als ik ze zie, herken ik ze weer beter; begrijp ik beter wat ik met ze moet. Als ze mij dan nog wat te melden lijken te hebben, mogen ze weer een rondje mee. …Worden het daarmee kruimels die ik zelf op de weg aan het strooien ben?
Misschien héb ik de route in zekere zin al eerder gelopen. En kwamen mijn voorliefdes, met de vele soortgelijke genoegens, doelen, ideeën, ja, zelfs valkuilen op mijn pad, toch echt uit mijn eigen tenen. Dan was ík zelf de kruimelstrooier in wiens voetsporen ik trad.
Next stop: reuzenrad?
